Babam bir gün bana gelip "Ben aslında kadın olmak istiyorum" dese ne hissederdim bilemiyorum. Şok olur muydum? Üzülür müydüm? Destekler miydim? Sanırım en çok babamın mutsuz olduğunu düşünürdüm. Onun mutluluğu benim için önemli olurdu ve eğer bu onun mutluluğuysa, yanında olurdum. Tabii ki bu büyük bir değişim olurdu, alışmak zaman alırdı. Ama sonuçta o benim babam ve onu her zaman sevmeye devam ederdim. Umarım böyle bir şey olursa, bunu bana açıkça anlatacak kadar güvenir.